ETXEBIZITZA EGOKITU ADIMENDUNA

Proiektu hau Tknikan 2019az geroztik egindako aurreko proiektu batetik abiatzen da. Proiektu horretan mendeko pertsonentzako etxebizitzaren moldagarritasunaren ikerketa planteatzen da. Europar Batasunak 2017an Zilarrezko Ekonomia definitu zuen gastu publikotik eta kontsumitzaileen gastutik abiatuta loratzen hasi den aukera-multzo gisa, 50 urtetik gorako pertsonen merkatuaren beharrizan espezifikoak eta biztanleriaren zahartzea esan nahi duen trantsizio demografikoari lotuta. (Peter Wintlev-Jensen. Programaren zuzendaria Europako Batzordean).

Bestalde, Technolopolis taldeak eta Oxford Economicsek Europako Batzorderako egindako “The Silver Economy” azterlanak honela definitzen du Ekonomia Plateatua: “50 urte edo gehiagoko pertsonen beharrei erantzuten dien jarduera ekonomiko guztiaren batura da, zuzenean erosten dituzten produktu eta zerbitzuak eta gastu horrek sortzen duen jarduera ekonomiko handiena barne. ”

Horrela, Silver Economyk adinekoentzat garrantzitsuak diren ondasun eta zerbitzuen ekoizpenarekin, kontsumoarekin eta merkataritzarekin zerikusia duten zeharkako jarduera ekonomiko batzuk hartzen ditu barne, bai publikoak, bai pribatuak, eta sortzen dituen zuzeneko eta zeharkako ondorioak barne.

Horrez gain, proiektu honek ikuspegi zabalagoa izan nahi du, bizitza autonomoa eta independentea izateko helburuarekin, etxebizitza dagoen teknologiara egokituz eta erabiltzailearen behar berezietara egokituz.

Horrekin guztiarekin, proiektua bi ildo osagarri paralelotan garatzen da, etxebizitzara eta etxebizitzaren eta kanpoko espazioaren arteko espazioetara bideratuak: alde batetik, proiektu bat garatuko da zahartzarora edo beste premia berezi batzuetara egokitutako etxe adimenduna simulatuz, non etxebizitza ekonomikotik haratago doan esanahia duen, gure bizitzaren zati oso garrantzitsu bat igarotzen den lekua den. Etxea funtsezkoa da pertsona guztientzat, baina are garrantzitsuagoa adinekoentzat; izan ere, denbora igaro ahala, etxeak garrantzi eta esanahi handiagoa hartzen du. Zahartzarorako diseinatutako ingurune batek bete behar dituen printzipioei dagokienez, nolabaiteko adostasuna dago: desgaitasuna ahal den neurrian konpentsatzea, independentzia maximizatzea, nortasun pertsonala indartzea, konfiantza hobetzea, eraikinaren funtzionamendua ulertu eta erraz orientatzea ahalbidetzen duten ezaugarriak izatea, estimuluen balantzea kontrolatzea, gizarte-elkarreragina sustatzea, pribatutasuna ematea aukera denean, noraezean ibiltzeko ibilbideak eskaintzea, bai barruan bai kanpoan. Gainera, etxebizitzek “harreman dinamikoa” izan beharko lukete okupatzaileekin, hau da, egoera aldakorrei erantzun beharko liekete, norberaren edo familiaren bizi-zikloaren arabera. Gure etxeetan denboraren poderioz sortzen diren beharretara egokitzen diren heinean, aliatu onak edo gure etsai handienak izan daitezke. Ikasturte honetan, Tknikako zentroan dagoen espazio bat gaitzea aurreikusten da, egokitutako etxebizitza baten prototipo batera egokituta, egungo merkatuak eskaintzen dituen aukeren laborategi gisa balio dezan. Obraren exekuzioa, 2021/2022 ikasturterako aurreikusia, honela planteatu da:

– Alde batetik, espazioen banaketari dagokionez, apirilaren 11ko 68/2000 Irisgarritasunari buruzko Dekretuaren irizpideei jarraiki egokitu da arkitektura; dekretu horrek ahalbidetzen du ondoriozko espazioen banaketa mugikortasun urriko pertsonentzat egokituta egotea. Horri esker, adinekoez gain, premiak dituzten kolektiboak ere gaitu ahal izango dira espazioan.

– Bestalde, proposatutako etxebizitzak instalazio domotiko bat izango du, merkatuan dagoen teknologiarekin etxebizitza baten moldagarritasuna ikertu ahal izateko. Horrez gain, teknologia bilatuko da merkatuan, zahartze aktibo eta osasungarriaz gain, etxea premia bereziak dituzten kolektiboetara egokitu ahal izateko.

Horrela, etxebizitza-laborategi bat sortzea aurreikusten da, etxebizitza bat bizitzan sortzen diren beharretara egokituta nola gaitu daitekeen aztertu, esperimentatu, probatu eta ikertzeko.

Bestalde, etxebizitzaren eta kanpo-espazioaren arteko espazioaren esparruan, irakasleen eta LHko etorkizuneko profesionalen ikuspegia eta ezagutzak aldatu nahi dira, habitat integratuen garapenean sortzen diren premiei dagokienez, berrikuntza teknologikoa, digitala eta soziosanitarioa ikuspegi humanitarioago batetik bultzatuz. Zehazki, etxebizitzaren inguruneari erreparatuko zaio. Horrela, ingurune horiek komunitatea sortzen lagunduko duten sozializazio-espazio bihurtzen lagunduko da, eta, aldi berean, espazio seguruak eta segurtasun-sentsazioa sortzen dutenak izango dira, pribatutasunaren eta elkarren zaintzaren arteko oreka bilatuz. Etxebizitza-ingurune edo bitarteko espazio horiek bizitza pribatua, etxebizitza indibiduala eta bizitza publikoa lotzen dituzte. Kalearen eta etxearen artean badira pertsonak beren komunitatetik isolatuta ez egotea helburu izan behar duten espazioak, gure gizartean hain ohikoa den isolamendua murriztuz.

2021/2022 ikasturtean zehar egin diren garapen lanen artean, abenduaren 3an Easo Politeknikoak etxebizitza eta kanpo espazioaren arteko espazio azterketaren ildoan, mahai inguru bat antolatu zuten, non partehartzaile hauek egon ziren:

• ….
• …
• …

Solasaldi honetan zehar, hainbat gai jorratu ziren, non horietako batzuk, gure eguneroko pertzepziotik alde egin dezaketen, eta bertako hainbat puntu haintzat hartzeko garrantzizkoak kontsideratu ziren. Ondorengo esteka honetan jardunaldia ikusi dezakezue: