ETXEBIZITZA EGOKITU ADIMENDUNA

Proiektu hau Tknikan 2019az geroztik egindako aurreko proiektu batetik abiatzen da. Proiektu horretan, mendekotasuna duten pertsonentzako etxebizitzaren moldagarritasunaren ikerketa planteatzen da. Europar Batasunak honela definitu zuen 2017an Zilarrezko Ekonomia: gastu publikotik eta kontsumitzaileetatik abiatuta loratzen hasten diren aukeren multzoa, biztanleriaren zahartzea eta 50 urtetik gorako pertsonen merkatuaren behar espezifikoak adierazten dituen trantsizio demografikoari lotuta. (Peter Wintlev-Jensen. Europar Komsioko programaren zuzendaria).
Horrela, Silver Economyk adinekoentzat garrantzitsuak diren ondasun eta zerbitzuen (publikoak zein pribatuak) ekoizpenarekin, kontsumoarekin eta merkataritzarekin lotutako zeharkako hainbat jarduera ekonomiko hartzen ditu barne, baita sortzen dituen zuzeneko eta zeharkako ondorioak ere.
Horretaz gain, proiektu honek ikuspegi zabalagoa izan nahi du, bizitza autonomoa eta independentea izateko helburuarekin, etxebizitza dagoen teknologiarekin egokituz eta erabiltzailearen behar partikularretara aurkituz.
Horrekin guztiarekin, proiektu hau garatzen da, zahartzarora edo beste premia berezi batzuetara egokitutako etxe adimentsu bat simulatzeko espazio bat sortuz, non etxebizitza ondasun bat den, eta ondasun horren esanahia arlo ekonomikotik haratago doa, gure bizitzaren zati handi bat igarotzen den lekua baita. Etxea funtsezkoa da pertsona guztientzat, baina are garrantzitsuagoa adinekoentzat, denbora igaro ahala, etxeak garrantzi eta esanahi handiagoa hartzen baitu. Zahartzerako diseinatutako ingurune batek bete behar dituen printzipioei dagokienez, nolabaiteko adostasuna dago: ezintasuna ahal den neurrian konpentsatzea, independentzia maximizatzea, nortasun pertsonala indartzea, konfiantza hobetzea, eraikinaren funtzionamendua ulertzea eta erraz orientatzea ahalbidetzen duten ezaugarriak izatea, estimuluen balantzea kontrolatzea, elkarreragin soziala sustatzea, pribatutasuna ematea aukera denean, deanbulaziorako ibilbideak eskaintzea, barrukoak zein kanpokoak. Gainera, etxebizitzek “harreman dinamikoa” izan beharko lukete bizilagunekin, hau da, banakako edo familiako bizi-zikloaren arabera aldatzen diren egoerei erantzun beharko liekete. Gure etxeetan denboraren poderioz sortzen diren beharretara egokitzen diren heinean, aliatu onak edo gure etsairik handienak izan daitezke. Horrela, espazioak honako hauek bete behar ditu:
– Alde batetik, espazioen banaketari dagokionez, arkitektura apirilaren 11ko 68/2000 Irisgarritasunari buruzko Dekretuaren irizpideei jarraituz egokitu da. Dekretu horrek aukera ematen du ondoriozko espazioen banaketa mugikortasun urriko pertsonentzat egokituta egoteko. Horri esker, espazioari dagokionez, beharrizanak dituzten kolektiboak gaitu ahal izango dira, adineko pertsonez gain.
– Bestalde, proposatutako etxebizitzak instalazio domotiko bat izango du, etxebizitza baten moldagarritasuna merkatuan dagoen teknologiarekin ikertzea ahalbidetuko duena. Horretaz gain, teknologia bilatuko da merkatuan, zahartze aktibo eta osasungarriaz gain, etxea behar bereziak dituzten kolektiboetara egokitzeko.
Horri esker, etxebizitza-laborategi bat sortu ahal izango da, eta bertan aztertu, esperimentatu, probatu eta ikertu ahal izango da nola gaitu daitekeen etxebizitza bat, bizitzan zehar sortzen diren beharretara egokituta.
Hainbat teknologia integratzeak aukera emango digu gizarte-robotikaren, adimen artifizialaren, errealitate birtualak pertsonengan duen eraginaren edo errealitate mistoak etxebizitzarekiko elkarreraginean, keinuen bidezko kontrolean edo eye-trackingean, besteak beste, eragiteko.